Anatomie van de wervelkolom

De wervelkolom bij de mens begint net onder de schedel, en loopt door tot en met het stuitje. Deze kolom bestaat uit 26 onregelmatige botten waarvan 24 wervels zijn. Het bekken, de ribben en de schouderbladen zijn verbonden met de wervelkolom. Het hoofd steunt op de wervelkolom, en de wervelkolom steunt op het bekken.

In de kolom van opgestapelde wervels zit in het midden een opening die samen het wervelkanaal vormen. Door het wervelkanaal loopt het ruggenmerg en een belangrijke bundel van zenuwen. De functie van de wervelkolom is stabiliteit geven aan het lichaam en tegelijkertijd bewegingen als buigen en draaien mogelijk maken. De wervelkolom heeft een dubbele S-vormige kromming. 

Wervelkolom

De wervels zijn kleine botjes met een opening in het midden die bovenop elkaar gestapeld zijn. De hele wervelkolom bestaat uit:

• 7 nekwervels (cervicale gedeelte).
  • De bovenste nekwervel heet ‘Atlas’ en deze draagt het hoofd en zorgt dat u kunt knikken met het hoofd (ja-beweging).
  • De tweede nekwervel heet ‘Draaier’ (Axis) en deze zorgt ervoor dat we het hoofd kunnen schudden (nee-beweging).
• 12 borstwervels (bovenrug, dorsale of thoracale gedeelte).
  De wervels zijn verbonden met 12 ribben. Deze beschermen veel belangrijke organen zoals de longen en het hart.
• 5 lendenwervels (onderrug, lumbale gedeelte).
  Dit zijn de grootste en sterkste botten in de wervelkolom en ze ondersteunen het  lichaam.
• Het heiligbeen.
  Dit zijn 5 vergroeide wervels. Het beschermt de organen in het bekken.
• Het staartbeentje (stuitje).
  Dit zijn 4 vergroeide wervels en het hangt aan het heiligbeen.

De naamgeving voor de individuele wervels wordt in vaktaal afgekort tot:

• C1 t/m C7 voor de nekwervels;
• T1 t/m T12 of Th1 t/m Th12 voor de borstwervels;
• L1 t/m L5 voor de lendenwervels.